Δεν ξεχνάμε…
Ο τέως Πρόεδρος του Συλλόγου Μάριος Μπαχάς έστειλε την παρακάτω επιστολή για τον θάνατο του Απόφοιτου Κωνσταντίνου Αλαβάνου
Δοξιάδης Κωνσταντίνος
Ένα λαμπρό μυαλό, άγνωστος στους περισσότερους, o Κωνσταντίνος Δοξιάδης άφησε θετικά το αποτύπωμα του σε πάνω από 40 χώρες σε τέσσερις ηπείρους.
Αβέρωφ Ευάγγελος
Γεννήθηκε στα Τρίκαλα της Θεσσαλίας το 1910 και πέθανε στην Αθήνα το 1990. Η καταγωγή του ήταν από το Μέτσοβο της Ηπείρου. Ο Αβέρωφ , δικηγόρος και οικονομολόγος στο επάγγελμα, ασχολήθηκε από νωρίς με τα κοινά. Στα πρώτα χρόνια της σταδιοδρομίας του, υπηρέτησε σαν Νομάρχης Κέρκυρας (Φεβρουάριος 1941 -Απρίλιος 1941) Πριν παραιτηθεί από Νομάρχης, οργάνωσε τη μετέπειτα αντίσταση των Κερκυραίων κατά των Ιταλών κατακτητών. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, στις 28-4-1942, συνελήφθη στη Λάρισα για αντιστασιακή δράση και φυλακίστηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Ιταλία. Κατάφερε να δραπετεύσει αλλά παρέμεινε στην Ιταλία, όπου ίδρυσε τη μυστική οργάνωση “Ελευθερία ή Θάνατος”, η οποία είχε ως κύριο σκοπό τη διάσωση και φυγάδευση Ελλήνων και Συμμάχων κρατουμένων. Μετά της απελευθέρωση εκλέγεται για πρώτη φορά Βουλευτής Ιωαννίνων με το κόμμα Φιλελευθέρων στις Βουλευτικές εκλογές στις 31.3.1946 και υπηρετεί την πατρίδα ως: Βουλευτής, Υφυπουργός και Υπουργός Εφοδιασμού, Οικονομίας και Γεωργίας. Από το 1956 ως το 1963 διετέλεσε Υπουργός Εξωτερικών, εκπροσωπώντας τη χώρα του στα κρίσιμα εθνικά θέματα αυτής της περιόδου. Στο διάστημα 1967-1973 προσπάθησε να αποκαταστήσει κάποια μορφή διαλόγου ανάμεσα στο στρατιωτικό καθεστώς και τον πολιτικό κόσμο και αγωνίστηκε με νόμιμα και παράνομα μέσα για την πτώση της στρατιωτικής δικτατορίας μια φυλακίστηκε για την δράση του αυτή. Διηύθυνε την έκδοση μυστικού παράνομου τύπου, τον οποίον και διοχέτευε στο εξωτερικό. Είχε τακτική επικοινωνία με τον εξόριστο τότε στο Παρίσι Κωνσταντίνο Καραμανλή, τον οποίο κρατούσε ενήμερο για όλες τις πολιτικές εξελίξεις. Το 1973 πήρε μέρος στο Κίνημα του Ναυτικού εναντίον της δικτατορίας, του οποίου ήταν ο πολιτικός καθοδηγητής. Μετά τη μεταπολίτευση ανέλαβε ως Υπουργός το ευαίσθητο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας (1974-1981), επιτυγχάνοντας μέσα σε λίγα χρόνια το δύσκολο έργο...
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης γεννήθηκε στη Σκιάθο το 1851. Γιος παπά, μεγάλωσε ανάμεσα σε εννιά παιδιά (τα δυο πέθαναν μικρά) με το φόβο του θεού καί εξοικειώθηκε νωρίς με τα εκκλησιαστικά πράγματα, τη θρησκευτική ατμόσφαιρα και τις λειτουργίες. Όλα αυτά του διαμόρφωσαν μια χριστιανοπρεπή ιδιοσυγκρασία, πού τη διατήρησε με πείσμα ως το τέλος της ζωής του. Τα πρώτο γράμματα τα έμαθε στο νησί του, εσωτερικός στη μονή του Ευαγγελισμού. Επί οχτώ μήνες έζησε ως καλόγερος στο “”Αγιον Όρος”. Φοίτησε στο Γυμνάσιο στη Χαλκίδα, τον Πειραιά καί το τελείωσε στο Βαρβάκειο της Αθήνας. Πάντα φτωχός (ο πατέρας του είχε να θρέψει τόσα στόματα) άρχισε από μαθητής να κερδίζει το ψωμί του με παραδόσεις καί προγυμνάσεις μαθητών. Σε συνέχεια γράφτηκε στη φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου, την οποία, με όλες τις προσπάθειες πού έκαμε, δεν την τελείωσε, γιατί η φτώχεια, η ανέχεια και η επισφαλής υγεία του, του στάθηκαν ανυπέρβλητα εμπόδια. Το ότι δεν πήρε το δίπλωμα του έγινε καημός και μαράζι του πατέρα του, πού τον περίμενε να γυρίσει καθηγητής στο νησί κοί να βοηθήσει τίς τέσσερεις αδελφές του, πού τελικά οι τρεις έμειναν ανύπαντρες καί αυτές του παραστάθηκαν με υική αφοσίωση, σε όλες τις δύσκολες στιγμές και στις αρρώστιες του,όταν πικραμένος και απογοητευμένος από τη ζωή της Αθήνας, έφευγε καί κρυβόταν σαν τον τρυποφράχτη, στην ησυχία και μοναξιά του μαγευτικού νησιού του. Μα οι οικονομικές του ανάγκες ήταν πολλές καί σύντομα αναγκαζόταν ν’αφήσει την ήσυχη γωνιά του και να ξανάρθει στην Αθήνα. Από τη στιγμή που γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο άρχισε να δημοσιογραφεί καί νά κάνει μεταφράσεις από τα Γαλλικά και Αγγλικά, που είχε μάθει σε βάθος και πού λίγοι τα γνώριζαν...
Γερμανός Φρέντυ
Γεννήθηκε το 1934 στην Αθήνα. Έχει συνδέσει το όνομα του με τα πρώτα βήματα της ελληνικής τηλεόρασης, παρουσιάζοντας μερικές από τις πιό επιτυχημένες εκπομπές (Αλάτι και πιπέρι, Πρώτη σελίδα). Συνεργάστηκε με τις μεγαλύτερες Αθηναϊκές εφημερίδες και μερικά από τα πιο γνωστά τυ έργα είναι: Ακριβή μου Σοφία, Ελλάς υπό το μηδέν, Το δις εξαμαρτείν, Με συγχωρείτε, λάθος, Ένα γελαστό απόγευμα, κ.α. ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ Tα πρώτα πρόσωπα στη ζωή του Φρέντυ Γερμανού ήταν αυτά των γονιών του, του Ανδρέα Γερμανού και της Αθηνάς Ραπίτη, αδελφής του μουσικοσυνθέτη Λεό Ραπίτη. Ο πρώτος σταθμός η Αθήνα, αφού σ’αυτήν γεννήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου του 1934. Και μία από τις πρώτες εικόνες η περίφημη “μπλε πολυκατοικία” στα Εξάρχεια, οικία κατά καιρούς και της Βέμπο, του Χορν, του Κύρκου. “Mπορεί να κατάγομαι από τη Μυτιλήνη, αλλά είμαι γέννημα της Αθήνας”, έλεγε κάποτε ο ίδιος σε συνέντευξή του στη Βάσω Τζεβελέκου. “Βγαίνω και πηγαίνω στα Εξάρχεια και βλέπω την πρώτη πολυκατοικία εκεί, που μεγάλωσα, απέναντι από το Βοξ. Πάω εκεί γιατί μ’αρέσει ν’αναζητώ τα χνάρια της νιότης μου. Εκεί είναι τα παιδικά μου χρόνια. Της εφηβείας μου είναι στην Κυψέλη. Μεγάλωσα στην οδό Ιθάκης. Εκεί πέρασα την Κατοχή, τα Δεκεμβριανά, τον Εμφύλιο”. Πολύ πριν από τα χρόνια της εφηβείας, στα έξι του μόλις χρόνια μυήθηκε στη λογοτεχνία από τη μητέρα του. “Στη μάνα μου χρωστάω το παν, το ότι διάβαζα, ότι έγραφα, ότι απέκτησα σε τρία χρόνια δύο βαθμούς μυωπίας”, έλεγε κάποτε, χαριτολογώντας, στον Μάκη Δεληπέτρο, ενώ ένα μόλις χρόνο μετά θα έβγαζε και την πρώτη του εφημερίδα! Η εφηβεία του τον βρίσκει μαθητή στο Βαρβάκειο και τα πρώτα χρόνια μετά την αποφοίτησή του πλασιέ σε...
Recent Comments