Έκδοση βιβλίου από τον Αρίσταρχο Παπαδανιήλ

Kυκλοφόρησε πρόσφατα το βιβλίο του συμμαθητή μας Αρίσταρχου Παπαδανιήλ (1996) «Ελληνική Πολιτική Γελοιογραφία – Η σοβαρή Πλευρά μιας “Αστείας” Τέχνης». Το λεύκωμα αυτό, ένα πανόραμα εκατό και πλέον χρόνων της πολιτικής ζωής της χώρας μέσω της γελοιογραφίας και ένα από τα λίγα που έχουν κυκλοφορήσει στην Ελλάδα για τη γελοιογραφία, προδιαθέτει θετικά τον αναγνώστη με την εξαιρετικά καλαίσθητη και πλούσια σε εικονογράφηση έκδοση του και  καταφέρνει να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του έως τη τελευταία σελίδα

Ποιος είναι ο Αρίσταρχος Δανιήλ…

aristarxos

Ο Αρίσταρχος Παπαδανιήλ γεννήθηκε το 1978 στην Αθήνα. Απόφοιτος της Βαρβακείου Προτύπου Σχολής. Σπούδασε Γραφιστική στον Αθηναϊκό Καλλιτεχνικό και Τεχνολογικό Όμιλο (ΑΚΤΟ) και Διοίκηση Τουριστικών Επιχειρήσεων στα ΤΕΙ Αθηνών (Σχολή Διοίκησης και Οικονομίας). Παρακολούθησε στον ΑΚΤΟ το μεταπτυχιακό τμήμα Animation and Multimedia Production, όπου και παρήγαγε ένα σποτ κινουμένων σχεδίων με τίτλο «To Άλλο» (συμμετοχή στο Β’ Διεθνές Φεστιβάλ Κινουμένων Σχεδίων), με μουσικά αποσπάσματα του συνθέτη Θάνου Μικρούτσικου. Στα πλαίσια της πρακτικής του άσκησης εργάστηκε στο τμήμα Εκδόσεων Δημοσιευμάτων της Διεύθυνσης Διαφήμισης του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (ΕΟΤ). Αυτή την περίοδο παρακολουθεί το μεταπτυχιακό πρόγραμμα Master in Design του ΑΚΤΟ σε συνεργασία με το Middlesex University, με αντικείμενο έρευνας το συνδυασμό μουσικής και  animation.

Το 1995-96 συμμετείχε (σκηνικά, αφίσα, ρόλος) σε σχολική θεατρική ομάδα, η οποία απέσπασε το Γ’ Βραβείο στον Πανελλήνιο Σχολικό Διαγωνισμό Θεάτρου με το έργο “Η Φαλακρή Τραγουδίστρια” του Ευγένιου Ιονέσκο (θέατρο Αρσακείου, 1996). Εικαστικά έργα του έχουν εκτεθεί στην πλατεία Συντάγματος (Ζωγραφική πάνω στις Περιφράξεις των Εργοταξίων του Μετρό, 1993), στο δισκοπωλείο Metropolis (Διαγωνισμός για το εξώφυλλο “Χάρις Αλεξίου Live’ 92-96), στην γκαλερί Σταύλος (Αντιπολεμικές Θέσεις Διαμαρτυρίας, 1999), στην πλατεία Κοτζιά (22/9 Ευρωπαϊκή Ημέρα Χωρίς Αυτοκίνητο, 2000), στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία (“Give me five”,, Starwood Hotels and Resorts – Unicef). Ασχολείται με κόμικς και εικονογράφηση και δουλειές του έχουν παρουσιαστεί σε διάφορες εκθέσεις καθώς και στα περιοδικά Βαβέλ, 9 της Ελευθεροτυπίας, Metropolis Press και PC Magazine.

Έχει γράψει το βιβλίο «Ελληνική Πολιτική Γελοιογραφία-Η Σοβαρή πλευρά Μιας ”Αστείας” Τέχνης» (αυτοέκδοση, 2003) και συμμετείχε ως ομιλητής με θέμα «Καρικατούρα-Μια Θεωρητική Προσέγγιση» στο 1ο Συνέδριο για την Ελληνική Γελοιογραφία που διοργάνωσε ο Δήμος Λεβαδέων (Οκτώβριος 2005). Από το Νοέμβριο του 2005 είναι Creative Director της εκδοτικής-διαφημιστικής εταιρείας SYLLIPSIS.


Έγραψαν για το βιβλίο…

“Δώστε προσοχή στο βιβλίο «Ελληνική Πολιτική Γελοιογραφία» του Αρίσταρχου Παπαδανιήλ.”

Χρήστος Ξανθάκης, ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ,  8 Απριλίου 2003

“Γλαφυρός και ευθύβολος στις παρατηρήσεις του ο Παπαδανιήλ μας παρέδωσε ένα πανόραμα εκατόν και πλέον χρόνων της πολιτικής ζωής της χώρας μέσω της γελοιογραφίας. .Αυτός είναι ο λόγος που χάρηκα τη δουλειά του Παπαδανιήλ. Πιστεύω ότι θα αποκτηθεί από πολλές βιβλιοθήκες και θα την χαρούν οι αναγνώστες του.”

Γεράσιμος Αποστολάτος, ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ, 18 Απριλίου 2003

“Την πορεία της πολιτικής γελοιογραφίας από καταβολής σχεδόν του ελληνικού κράτους μέχρι των ημερών μας ιχνηλατεί ο Αρίσταρχος Παπαδανιήλ στο λεύκωμά του «Ελληνική Πολιτική Γελοιογραφία – Η σοβαρή Πλευρά μιας “Αστείας” Τέχνης».

Λώρη Κέζα, ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, 20 Απριλίου 2003

“Το φαινόμενο γελοιογραφία, την ουσία της, τη ζωή και το έργο των Ελλήνων γελοιογράφων από τα μέσα του 19ου αιώνα μέχρι σήμερα ανέλαβε να καταγράψει ο νεαρός Αρίσταρχος Παπαδανιήλ αποδεικνύοντας ότι  τελικά η γελοιογραφία αποτελεί τέχνη! Και είναι όταν πληροί τις προϋποθέσεις αρτιότητας και δεξιοτεχνίας, γιατί τότε αποτελεί μια έντεχνη απεικόνιση που προκαλεί γέλιο.”

Ειρήνη Αρβανίτη, ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ, Μ. Πέμπτη 24 Απριλίου 2003

“Κάποιος όμως έπρεπε να βάλει σε μια σειρά αυτή την πολύτιμη κληρονομιά 160 χρόνων, να την ταξινομήσει, να την αναλύσει και να την παρουσιάσει στο ευρύ κοινό. Την πρωτοβουλία πήρε ένας 25χρονος, ο Αρίσταρχος Παπαδανιήλ, που στρώθηκε στη δουλειά, έψαξε αρχεία, συνομίλησε με καλλιτέχνες, έφαγε χαρτί και ήπιε μελάνι και κατέληξε στο πολύ καλό λεύκωμα «Ελληνική Πολιτική Γελοιογραφία – Η Σοβαρή Πλευρά Μιας “Αστείας” Τέχνης».  Μια πλήρης έκδοση 240 σελίδων, που θίγει σφαιρικά το ζήτημα φωτίζοντας όλες τις πλευρές του.”

A.T., 9 ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ, Τετάρτη 30 Απριλίου 2003

“Αλλά το «δίλεπτο ξεφύλλισμα» κράτησε πάνω από δύο ώρες απολαυστικής εντρύφησης στο φαινόμενο της ελληνικής γελοιογραφίας, στην ιστορική του εξέλιξη και στους καλλιτέχνες που το υπηρέτησαν διαχρονικά. Διότι, ναι! Ο αναγνώστης αυτής της ενδελεχούς ιστορικής έρευνας δεν μπορεί παρά να αισθανθεί το μεγαλείο και το ταλέντο των δημιουργών που τους κατατάσσει αυτοδίκαια στην αριστοκρατία της Τέχνης. . Πρόκειται για έργο τεράστιας ιστορικής και καλλιτεχνικής αξίας. Ωστόσο αυτό που θέλγει τον αναγνώστη είναι η φρεσκάδα του λευκώματος και κυρίως, το άφθονο γέλιο που χαρίζει.”

Ανδρέας Κουζέλης, ΠΕΡΙ.ΚΛΕΟΥΣ ΧΟΛΑΡΓΟΥ, Απρίλιος-Μάιος 2003

“Το νέο βιβλίο που κυκλοφορεί σε αυτοέκδοση είναι ένα από τα λίγα που έχουν κυκλοφορήσει στην Ελλάδα για τη γελοιογραφία. .Ο συγγραφέας αναζήτησε και έφερε στην επιφάνεια μερικούς από τους «ξεχασμένους» πρωτοπόρους του είδους στη χώρα μας. .Οι παρατηρήσεις για τους γελοιογράφους που έχουν επιλεγεί είναι πολύ εύστοχες και δείχνουν ότι ο Α.Π. ενέσκηψε με ενδιαφέρον και ζήλο στην ανεύρεση στοιχείων και πληροφοριών, αλλά και ότι διαθέτει μιαν ιδιαίτερη ευαισθησία.”

Χρήστος Νησιώτης, ΑΝΤΙ, 2 Μαΐου 2003

“Ο Αρίσταρχος Παπαδανιήλ δεν κάνει τίποτα άλλο από το να πάρει στα σοβαρά τη γελοιογραφία και να μας παρουσιάσει ένα λεύκωμα ή μια έρευνα και μελέτη, αν το προτιμάτε, προκειμένου να απαντήσει στο ερώτημα εάν η πολιτική γελοιογραφία είναι τέχνη. Η τελική απάντηση μπορεί να είναι υποκειμενική. Όμως ο Παπαδανιήλ με το -πρώτο- βιβλίο του μας βοηθά να ερευνήσουμε το βάθος αυτής της καυστικότητας, μα και την αλήθεια της.”

Αλέξης Αδάμ, TIME OUT ATHENS, Πέμπτη 8-14 Μαΐου 2003

“Greek Political Caricature: The serious side to a “funny” art” is an edition jam-packed with illustrations dating from the 19th century to the present day. . As a collection of the best examples of cartoon representations of Greek political reality, this edition innovatively focuses on a most demanding art – on which is often  pressed for time due to its dependence on breaking news. In Greek with an English summary included, this publication could well benefit from a full English translation of the text if it were to be revised in the future.”

Stella Sevastopoulou, ATHENS NEWS, Friday 9 May 2003

“Πρόκειται για εξαιρετική ερευνητική εργασία για την ελληνική πολιτική γελοιογραφία από τα μέσα του 19ου αιώνα ως τις μέρες μας.”

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, Πέμπτη 29 Μαΐου 2003

“Ο νεαρός συγγραφεύς έχει κάνει μια πολύ ενδιαφέρουσα εργασία υποκινηθείς και από το έντονο δικό του ταλέντο στην γελοιογραφία. .Εκτός από τον πλούτο των πληροφοριών και την κριτική εκτίμηση των στοιχείων, πρέπει να εξαρθή η αισθητική ποιότητα του μικρού αλλά ευχαρίστου και χαριτωμένου λευκώματος.”

Χαρίκλεια Γ. Δημακοπούλου, ΕΣΤΙΑ, Σάββατο 31 Μαΐου 2003

“Αυτό φυσικά που εντυπωσιάζει περισσότερο στην παρούσα τόσο καλαίσθητη έκδοση, είναι η πλουσιότατη εικονογράφησή της, η οποία χωρίς υπερβολή σε κάνει να τη «χαζεύεις» σαν παιδί.”

Κώστας Κοκκορόγιαννης, ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΗ, Μάιος 2003

“Μια ιστοριογραφική μελέτη και μάλιστα εξαιρετικά προσεγμένη εκδοτικά, για ένα θέμα τόσο κοινό κι αγαπημένο αλλά και τόσο σπάνιο ως αντικείμενο βιβλιογραφίας είναι πάντα ευπρόσδεκτη. .Η ιδίοις κατά τα φαινόμενα εξόδοις εργώδης προσπάθεια του Παπαδανιήλ να καταγράψει «τη σοβαρή πλευρά μιας “αστείας” τέχνης» υπήρξε όχι μόνο αξιόλογη αλλά και αναγκαία.”

Γιώτα Λεμονή, ΔΙΦΩΝΟ, Ιούνιος 2003   

“Ένα βιβλίο συλλεκτικό με μοναδικές και σπάνιες πολιτικές γελοιογραφίες που έχουν δημοσιευθεί κατά καιρούς στην ιστορία του ελληνικού έντυπου Τύπου.”

 ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ, Ιούλιος-Αύγουστος 2003

“Η εργασία του Αρίσταρχου Παπαδανιήλ διαβάζεται με ενθουσιασμό θα λέγαμε διότι ο κόπος βαραίνει μόνο τον επιμελητή, ενώ στον αναγνώστη επαφίεται η απόλαυση. Η ανθολογία αρχίζει περίπου με την καθίδρυση του νεοελληνικού κρατιδίου και είναι μεστή η ευκαιρία να σπουδάσει κανείς ανιδρωτί στυλ, θέματα και ωρίμανση της ντόπιας aστειολογίας.”

Κωστής Παπαγιώργης, ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ, 28 Αυγούστου- 4 Σεπτεμβρίου 2003

“Αλλά ο Αρίσταρχος δε σταμάτησε μόνο στην έρευνα. Έγινε μια ορχήστρα από μόνος του. Από συλλέκτης υλικού και ερευνητής, μέχρι γραφίστας, προσωπογράφος, επιμελητής, εκδότης και ό,τι άλλο χρειάστηκε, για την τελική έκδοση και προώθηση του τόμου. Και σε όλα τα στάδια αυτής της ολοκληρωμένης δουλειάς, μπορώ να πω ότι κλέβει τις καλύτερες εντυπώσεις.”

Soloup, ΩΣ3, Οκτώβριος 2003

“Σε όλα αυτά τα ερωτήματα δίνει απαντήσεις η εξαιρετική έρευνα του φέρελπι Αρίσταρχου Παπαδανιήλ για την ουσία της γελοιογραφίας, τη ζωή και το έργο ελλήνων γελοιογράφων από τα μέσα του 19ου αιώνα έως τις μέρες μας.”

Νίκος Γιαννόπουλος, ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ, Οκτώβριος 2003

“Στο πανέμορφο λεύκωμά του, ο Αρίσταρχος Παπαδανιήλ προσπαθεί να αναδείξει τη σοβαρή πλευρά αυτής της “αστείας” τέχνης που ήδη μετρά 160 χρόνια δημιουργικής παρουσίας στην Ελλάδα. .Πολύτιμος αρωγός σ’ αυτή την προσπάθεια στάθηκαν οι συλλογές της Βουλής των Ελλήνων, της Γενναδείου Βιβλιοθήκης, της Εθνικής Πινακοθήκης, του ΕΛΙΑ και πολλών άλλων ιδρυμάτων και φορέων, στους οποίους απευθύνθηκε ο συγγραφέας για να προσφέρει αυτή την απολαυστική και ταυτόχρονα εμπεριστατωμένη μελέτη.”

Γιώργος Μητρόπουλος, ΜΟΝΟΠΟΛΗ, Οκτώβριος-Νοέμβριος 2003

“Το γέλιο χαρίζει υγεία και η γελοιογραφία προσφέρει μια έξοχη υγιεινή πνευματική τροφή. Λέγεται μάλιστα, ότι η λέξη χιούμορ κατάγεται από τον ελληνικό χυμό. Ο αναγνώστης ξαφνιάζεται ευχάριστα καθώς διαπιστώνει ότι αυτός ο χυμός μπορεί να κρατά τη δροσιά του πολλές δεκαετίες μετά την εμφάνισή του. Το βιβλίο είναι ένας συνδυασμός έρευνας πάνω στην ιστορία 160 ετών της ελληνικής πολιτικής γελοιογραφίας, που ξεκίνησε από το χονδροκομμένο χιούμορ και έφθασε στο αποκορύφωμα του λεπτού αττικού άλατος, ενώ παραλλήλως είναι ένα μάθημα που ξεχωρίζει τις έννοιες, λ.χ. γελοιογράφος, σκιτσογράφος, αναλύει και τους μηχανισμούς του γέλιου με σκοπό να απαντήσει στο ερώτημα αν η γελοιογραφία είναι περισσότερο μια μορφή τέχνης ή μια μορφή δημοσιογραφικού λόγου.”

Παρασκευή Κατημερτζή, ΤΑ ΝΕΑ, 13-14 Δεκεμβρίου 2003

“.Οι άνθρωποι της πολιτικής γελοιογραφίας είναι πολύπλευροι καλλιτέχνες. Εκφράζονται εικαστικά, κατέχουν και χειρίζονται το λόγο, αλλά -κυρίως- το χιούμορ. Αυτούς τους ξεχωριστούς ανθρώπους είχε στο μυαλό του ο Αρίσταρχος Παπαδανιήλ όταν αποφάσισε να καταγράψει την ιστορία της τέχνης τους σε μια έκδοση -που καλύπτει το θέμα από κάθε πιθανή πτυχή του- με φωτογραφίες, σκίτσα, συνεντεύξεις και οτιδήποτε χρειάζεται για να μάθεις τι εστί γελοιογραφία. .”

Θάνος Λάμπρου, MEN’S HEALTH, Μάρτιος 2004

”Ένας φαντάρος στα τεθωρακισμένα ήρθε στα γραφεία μας. Λιτόχωρο, είμαι σε άδεια, μου αρέσει πολύ η εφημερίδα σας, να σας δείξω το βιβλίο μου; Κομίστας, εικονογράφος, γραφίστας και για το πάθος του έγινε ακόμα και επιμελητής και εκδότης του λευκώματος που κρατούσε στα χέρια του, για τη σοβαρή πλευρά μιας «αστείας» τέχνης, ή μάλλον για την αστεία πλευρά μιας σοβαρής «τέχνης». .Το βιβλίο του είναι απολαυστικό όπως και η τέχνη της «γραφής του γελοίου», ή για να το πούμε αλλιώς, το να μπορείς να διηγηθείς την ελληνική πολιτική ιστορία δίνοντας ταυτόχρονα το στίγμα μιας εποχής με μια λεζάντα χιούμορ.”

Αγγελική Μπιρμπίλη, ATHENS VOICE, 15-21 Απριλίου 2004

”Το βιβλίο η «Ελληνική πολιτική γελοιογραφία: Η σοβαρή πλευρά μιας ‘αστείας’ τέχνης», του Αρίσταρχου Παπαδανιήλ, παρουσιάζει και μελετά τα 160 χρόνια της ελληνικής πολιτικής γελοιογραφικής δημιουργίας. Το λεύκωμα περιλαμβάνει εκτενές εισαγωγικό μέρος, λοιπά παράλληλα θεωρητικά κείμενα, δύο συνεντεύξεις [Ορνεράκης, ΚΥΡ], ενώ παρουσιάζονται σημαντικοί Έλληνες σκιτσογράφοι από το 19ο αιώνα μέχρι τις μέρες μας. Είναι αυτονόητο ότι η έκδοση περιλαμβάνει πάρα πολλά σκίτσα και γελοιογραφίες.”

Στέλιος Κούκος, ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ/ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, 23 Μαΐου 2004

“Έξοχη έκδοση και παρουσίαση μιας ολόκληρης εποχής τέχνης από έναν ευγενή και προικισμένο νέο που είχα την τύχη να γνωρίσω.”

Γιώργος Χρονάς, ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ, Ιούλιος-Σεπτέμβριος 2004