Δεν ξεχνάμε τον Ιωάννη Βαρβάκη

Επρόκειτο για την ημέρα των εκδηλώσεων μνήμης για τον Ιωάννη Βαρβάκη, με το κληροδότημα του οποίου αναγέρθηκε το σχολείου μας.
Το γεμάτο συγκίνηση πρόγραμμα ξεκίνησε από τη Ρωσική εκκλησία, συνεχίστηκε στον ανδριάντα του ευεργέτη στο Ζάππειο και στο μνήμα του στο Πρώτο Νεκροταφείο και ολοκληρώθηκε με μία πρωτότυπη, πλούσια σε νόημα εκδήλωση σε αίθουσα του κτιρίου της Τράπεζας της Ελλάδος.
Στην κορυφαία στιγμή της ημέρας, μία ομάδα μαθητών του σχολείου απήγγειλε μέσα σε μια συναισθηματικά φορτισμένη ατμόσφαιρα το ακόλουθο ποίημα της μαθήτριας της Β Γυμνασίου Μάγιας Κορμπή, στο οποίο ανθολογούνται τα σημαντικότερα στιγμιότυπα της βιογραφίας του Εθνικού Ευεργέτη

Ό, τι είπαμε πιο πάνω με μπλα μπλα
Θα σας το πούμε κι εδώ περιληπτικά.
Γι’ αυτό γράψαμε αυτό το τραγουδάκι
Για τον Ψαριανό Ιωάννη Βαρβάκη.

Ήταν γιος του Ανδρέα του Λεόντη
Και το εμπόριο έγινε η ασχολία του η πρώτη.
Έπειτα ωστόσο παράτησε τα πλοία
Και το ενδιαφέρον του στράφηκε στην πειρατεία.

Έδωσε χρήματα απ τη δική του περιουσία
Για να αντισταθεί στην Οθωμανική Αυτοκρατορία
Κι έτσι στο τέλος για το εφέ
Αποφασίζει να πυρπολήσει στον όρμο του Τσεσμέ.

Και μια μέρα που δεν πήρε κανείς χαμπάρι
Ανακάλυψε στο Αστραχάν το περιβόητο χαβιάρι
Ιδρύει εργοστάσια, κάνει εξαγωγές
Και πλέον το χαβιάρι θεωρείται πολυτελές.

Πρόσφερε πολύ και στον αγώνα του Εικοσιένα
Φρόντισε να μην λείψει εφόδιο κανένα
Έδωσε χρήματα, ελευθέρωσε φυλακισμένους
Και το ΄24 θεωρήθηκε ΄’Μέγας Ευεργέτης’’ του Έθνους.

Στη Ζάκυνθο πέθανε ένα χρόνο μετά
Κατέθεσε ωστόσο ρούβλια αρκετά
Για την ίδρυση της Βαρβακείου Σχολής
Από την οποία ερχόμαστε όλοι εμείς

 

.

.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Τραγούδι με τη ζωή του Βαρβάκη