Επιστολές

Yπό Κυριακής Βλησίδου-Δρόσου, φιλολόγου, Διευθύντριας του Ενιαίου Πειραματικού Λυκείου της Βαρβακείου Σχολής.

Η ίδρυση της “Βαρβακείου Σχολής” είναι καρπός του μεγάλου πόθου του “Πρόθυμου Πατριώτη” Ιωάννη Βαρβάκη να ξαναγεννηθή η Παιδεία εκεί που άνθισε, καρποφόρησε και φώτισε τον κόσμο, αιώνες πριν.

Μάντευε ότι μετά την απαλλαγή του Γένους μας από δουλεία τεσσάρων αιώνων τα πράγματα θα ήσαν πολύ δύσκολα και ο Ελληνισμός θα είχε ανάγκη της αρωγής των ευποροτέρων τέκνων του.

Πλησίαζε τα ογδόντα του χρόνια, όταν συνέταξε τη διαθήκη του στο μακρινό Ταϊγάνιο της Νοτίου Ρωσίας το Μάϊο του 1824. Την επανέλαβε λίγο αργότερα ενώπιον της εθνοσυνελεύσεως στο Ναύπλιο και την ενεχείρισε, προαισθανθείς τον θάνατο του τον Ιανουάριο του 1825 σε Νοτάριο της Ζακύνθου, όταν παραπλέοντας με το καράβι του τη νήσο με προορισμό το λιμάνι της Τεργέστης αναγκάστηκε να το προσορμήσει στο “μυρωδάτο” νησί λόγω της επιδεινώσεως της υγείας του. Στην ουσία πρόκειται για τρεις διαθήκες. Και στις τρεις η βασική του βούληση αναφέρεται στην ίδρυση, στο ελεύθερο ελληνικό κράτος ενός κεντρικού Εθνικού Σχολείου”(1).

Στις 26.2.1843 εκδόθηκε διάταγμα “περί οικοδομής Γυμνασίου (Λυκείου) τού Ιωάννη Βαρβάκη”(2).

Μετά από δωδεκαετείς συζητήσεις και αναζητήσεις καταλλήλου χώρου στις 9/6/1856 εκδόθηκε διάταγμα “περί προσδιορισμού της θέσεως ένθα ανοικοδομηθήσεται το Βαρβάκειον Λύκειον”(3).

Το 1860 ολοκληρώθηκε η οικοδόμηση του Βαρβακείου Διδακτηρίου. Επρόκειτο περί μεγαλοπρεπούς κτιρίου νεοκλασσικού ρυθμού με Ιωνικό Πρόπυλο επί του οποίου χαράχθηκε η επιγραφή “Βαρβάκειον Λύκειον”. Τα σχέδια είχε εκπονήσει ο αρχιτέκτων Παναγιώτης Κάλκος.

Την ίδια χρονιά λειτούργησαν στο νεότευκτο διδακτήριο, τριτάξιο Ελληνικό Σχολείο και τετρατάξιο Γυμνάσιο, κατά την τότε δομή της Μέσης Εκπαιδεύσεως.

Το 1880 εχωρίσθησαν τα σχολεία αυτά εις δύο. ‘Ετσι προέκυψαν δύο Βαρβάκεια Ελληνικά Σχολεία και δύο Βαρβάκεια Γυμνάσια.

Το 1911 τα δύο Γυμνάσια μετεστεγάσθησαν (4) και στο Βαρβάκειο Διδακτήριο στεγάσθηκε επτατάξιο “Πρακτικόν Λύκειον”(5) το μόνο πρακτικής κατευθύνσεως σχολείο σε όλη την Επικράτεια(6). Τα δύο Βαρβάκεια Ελληνικά σχολεία παρέμειναν, συστεγαζόμενα με το πρακτικό Βαρβάκειο Λύκειο.

Το 1915 το Βαρβάκειο Διδακτήριο επιτάχθηκε για τις πολεμικές ανάγκες. Το Πρακτικό Λύκειο και τα δύο Βαρβάκεια Ελληνικά Σχολεία

φιλοξενήθηκαν σε άλλα σχολικά οικήματα και λειτουργούσαν κατά τις απογευματινές ώρες.

Τον Οκτώβριο του 1919 έληξε η επίταξη του κτιρίου και επανήρχισαν σ’ αυτό τα μαθήματα μόνον του Βαρβακείου Λυκείου(7).

Τον Ιανουάριο του 1921 το Διδασκαλείο Μέσης Εκπαιδεύσεως (Δ.Μ.Ε) (8) με τα προσαρτημένα σ’ αυτό από της ιδρύσεώς του Πρότυπα (9) (Κλασσικό Γυμνάσιο και κλασσικό ελληνικό Σχολείο) μεταστεγάστηκαν από το οίκημα “Κουμουνδούρου” στο Βαρβάκειο διδακτήριο.

Με την μεταστέγαση του Δ.Μ.Ε. το επτατάξιο “Πρακτικό Βαρβάκειο Λύκειο” περιορίσθηκε στις 4 ανώτερες τάξεις του. Ονομάσθηκε “Πρότυπο” και προσαρτήθηκε στο Δ.Μ.Ε.

Το σχολικό έτος 1929-30 εφαρμόσθηκε και στο Βαρβάκειο η νέα οργάνωση της Εκπ/σεως (6/ετές Δημοτικό, 6/ετές Γυμνάσιο και συγχρόνως κατάργηση του “Ελληνικού Σχολείου”). ‘Εκτοτε εξέλιπε το τριετές “Βαρβάκειο Πρότυπο Ελληνικό Σχολείο”.

Παρέμειναν το 6/ετές Πρότυπο Κλασσικό Βαρβάκειο Γuμνάσιο και το 4/ετές Πρότυπο Πρακτικό Βαρβάκειο Λύκειο.

Τοποθετήθηκε δε ένας Δ/ντής Φιλόλογος για τα κλασσικά τμήματα(10) . Ο του Γυμνασίου και ένας Δ/ντής Φυσικός ή Μαθηματικός για τα πρακτικά Τμήματα του Λυκείου(10).

Επειδή όμως η διοίκηση του σχολείου, με το νέο θεσμικό πλαίσιο, έπρεπε να παραμείνει ενιαία, την ασκούσαν εναλλάξ κατ’ έτος οι δύο Δ/ντές, (του άλλου ονομαζομένου υποδιευθυντού) μέχρι το 1964.

‘Ετσι τα εις το Βαρβάκειο Διδακτήριο δύο χωριστά Πρότυπα(11) ενώθηκαν και ονομάσθησαν “Βαρβάκειος Πρότυπος Σχολή” Μέσης Εκπ/σεως. Πρώτος διευθυντής της ορίσθηκε ο από του 1920 Γυμνασιάρχης του Προτύπου Κλασσικού Βαρβακείου Γυμνασίου, φιλόλογος, Δημήτριος Γουδής(l2).

Ως αίθουσα διδασκαλίας για τους καθηγητές που φοιτούσαν στο Δ.Μ.Ε. ορίσθηκε η μεγάλη αίθουσα του Β’ ορόφου(I3).

‘Εκτοτε η Β.ΠΣ. λειτούργησε ομαλά, εξαιρουμένης της τραγικής 4/τίας του Β’ Παγκοσμίου πολέμου και της κατοχής. Κατ’ αυτήν εκείνο που δεν ετόλμησαν να πράξουν οι βάρβαροι κατακτητές το πραγματοποίησαν ελληνικά χέρια δηλ. επυρπόλησαν στις 28 και 29 Δεκεμβρίου του 1944 το Βαρβάκειο Διδακτήριο(l4) κατά τα “Δεκεμβριανά”, το οποίο αποτεφρώθηκε ολοσχερώς(l5).

Η Σχολή μας επανήρχησε ανέστιος την λειτουργία της φιλοξενούμενη κατ’ αρχάς μεν εις τα Δ ,16 και Θ, 17 Γυμνάσια (οδ. Μέτωνος και Πλ. Κουμουνδούρου αντιστοίχως) από το επόμενο δε σχολικό έτος(l8) εις τα Α’ και Γ’ Δ ημοτικά(l9) της οδού Κωλέτη κατά τις απογευματινές ώρες. Το έτος αυτό πραγματοποιήθηκαν και οι πρώτες μετά την απελευθέρωση εισιτήριες εξετάσεις(20). Το σχολικό έτος 1948-49 τα τμήματα της Α’ τάξεως από δύο έγιναν τρία και οι εισαχθέντες κατ’ ανάγκην από 80 έγιναν 120.

Το επόμενο έτος το Δ.Μ.Ε. από μονοετές έγινε διετές. Στις 12-4-1952 ιδρύθηκε ο Σύλλογος των αποφοίτων(21) του Βαρβακείου Πρακτικού Λυκείου, του Προτύπου Κλασσικού Γυμνασίου και της Β.Π.Σ. με πρώτο Πρόεδρο τον Ν. Μιχαλόπουλο. Τέλος το επόμενο έτος συστάθηκε το Βαρβάκειον ‘Ιδρυμα(22) επί πρωθυπουργίας Αλεξάνδρου Παπάγου και Υπουγεού Παιδείας του Κων/νου Καλλία. Κατά το σχ. έτος 1954-55 οι Δ/ντές του Πρακτικού τμήματος έγιναν δύο δια λόγους λειτουργικούς, του ενός ενεργούντος ως υποδιευθυντού εναλλάξ.

Ακολούθησε το Διάταγμα της 17-2-1956 “περί του τρόπου διοικήσεως και διαχειρίσεως της περιουσίας του Βαρβακείου Ιδρύματος” επί Υπουργού Παιδείας Αχιλλέως Γεροκωστοπούλου και η Υπουργική απόφαση της 11-6- 1957 “Περί συγκροτήσεως του Διοικητικού Συμβουλίου του Βαρβακείου Ιδρύματος” με πρώτο πρόεδρο τον Κων/νο Γεωργούλη(23). Με την υπ’ αρ. 1368/17-7-57 απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου επί Πρωθυπουργίας Κων/νου Καραμανλή παραχωρήθηκε στο Βαρβάκειο ‘Ιδρυμα οικόπεδο εκτάσεως 7.714 τετρ. μέτρων στο π. Ψυχικό από τα δημόσια κτήματα κατόπιν εισηγήσεως του Δ/ντού των Δημοσίων Κτημάτων Κων/νου Βερναρδή, ο οποίος συμμετείχε στις συνεδριάσεις του Βαρβακείου Ιδρύματος ως Κυβερνητικός Επίτροπος. (Το οικόπεδο αυτό τελικά περιορίσθηκε στα 5.676 τετρ. μέτρα με την υπ’ αριθ. Δ.4873/1519/12-9-77 απόφαση του Υπουργ. Οικονομικών).

Την 1-4-1959 θεμελιώθηκε στο οικόπεδο του Βαρβακείου στην οδό Αθηνάς μεγάλη οικοδομή η οποία προοριζόταν για εκμετάλλευση. Την

θεμελίωση πραγματοποίησε ο Υπ. Παιδείας Γεώργιος Βογιατζής. Επίσημος ομιλητής ήταν ο Δ/ντής του Δ.Μ.Ε και πρόεδρος του Βαρβακείου Ιδρύματος Κων/νος Γεωργούλης.(23Α)

Ολοκληρώθηκε σε διάστημα 10μηνών και από το 1960 απέδιδε από τα ενοίκια το ποσό του 1.400.000 δρχ. (της εποχής εκείνης).

Από το σχολ. ‘Ετος 1964-65 το εξατάξιο Γυμνάσιο χωρίζεται σε Γυμνάσιο και Λύκειο τριών τάξεων το καθένα.(24)

Το 1968 επανέρχεται το εξατάξιο Γυμνάσιο, καθιερώνονται δε εισιτήριες εξετάσεις για την εγγραφή των μαθητών στην Α’ Γυμνασιακή τάξη.(25)

Στις 15-12-1970 ο Δήμος Αθηναίων αγόρασε τη Μεγάλη οικοδομή του Βαρβακείου της οδού Αθηνάς με το γύρω οικόπεδό της. Με τα χρήματα αυτά το Βαρβάκειο ‘Ιδρυμα αγόρασε στην Κηφισιά οικόπεδο 30.677 τετρ. μετ. για να αναγερθεί εκεί μελλοντικά το Βαρβάκειο διδακτήριο.

Το σχολ. ‘Ετος 1976-77 καταργούνται τα εξαετή Γυμνάσια και επανέρχονται τα τριετή Γυμνάσια και Λύκεια.

Οι εισαγωγικές εξετάσεις για την Α’ Γυμνασιακή τάξη του Βαρβακείου περιορίζονται στα Μαθηματικά και την ‘Εκθεση.

Στις 17-12-80 θεμελιώθηκε από τον τότε Πρωθυπουργό Γεωργ. Ράλλη το νέο περίβλεπτο διδακτήριο του Βαρβακείου στην Κηφισιά. Είχε δημοπρατηθεί αντί 286.000.00 με προβλεπόμενο χρόνο αποπερατώσεως τους 30 μήνες. Στη δημοπράτηση του έργου δεν περιελήφθηκε πτέρυγα του Δ.Μ.Ε. δια αγνώστους λόγους.

‘Ομως οι στατικές τροποποιήσεις που έλαβαν χώρα, μετά το σεισμό του 1981, για ενίσχυση της αντοχής του κτιρίου και η μεγάλη πυρκαϊά του

Σεπτεμβρίου του 1982 που απετέφρωσε την ξυλεία του εργολάβου περιέπλεξαν τόσο πολύ τα πράγματα, ώστε επί 18 χρόνια περιμένουμε τον “Αλέξανδρο” που θα κόψει δια της σπάθης τον Γόρδιο δεσμό και θα συνεχίσει το έργο.(26)

Παραλλήλως προχωρούσε η διαδικασία για προσωρινή μεταστέγαση της Β.Π.Σ. σε πρόκατασκευασμένα κτίρια στο ιδιόκτητο οικόπεδό της στο Παλαιό Ψυχικό. ‘Ετσι τον Μάϊο του 1981 το έργο δημοπρατείται. Την επίβλεψη ασκεί ο Ο.Σ.Κ. Χρόνος παραδόσεως ο Αύγουστος του 1982. Από το σχολ. έτος 1983 -84 λοιπόν η Β.ΠΣ. μεταφέρεται στο Π. Ψυχικό, όπου και λειτουργεί επιτέλους σε δικό της κτίριο, έστω και προκατασκευασμένο μετά από 40 χρόνια περιπλανήσεων και προσφυγιάς. Δυστυχως όμως το ΥΠΕΠΘ μεταστέγασε στο Προ-κατ. κτίριο της Β.ΠΣ. από το ίδιο έτος και τα 58o Γυμνάσιο και 58o Λύκειο “προσωρινά για ένα χρόνο”, όπου και παραμένουν συστεγαζόμενα επί 16 χρόνια (!) παρά τις προσπάθειες του Βαρβακείου Ιδρύματος να λυθεί επί τέλους το ζήτημα με λήξη της “φιλοξενίας”!!

Η πορεία λοιπόν της Σχολής μας αποτελεί σημαντικό μέρος της ιστορίας της εκπαιδεύσεως της πατρίδας μας. Τιμώντας τη Σχολή μας τιμάμε τον έλληνα καθηγητή που προσπάθησε και προσπαθεί δια του Βαρβακείου να ανεβάσει το επίπεδο της προσφερομένης στη χώρα μας παιδείας.

Επί ενάμισυ σχεδόν αιώνα αποτελεί βασική παιδευτική και πνεuματική εστία, πραγματικό τέμενος παιδείας και αγωγής στο κέντρο του αθηναϊκού λεκανοπεδίου, που συνεχίζει με σφρίγος και αισιοδοξία μέχρι σήμερα. Επιβλήθηκε στην ελληνική κοινή γνώμη μόνο με την ποιότητα της εκπαιδευτικής προσφοράς της, αξιοποιώντας το ειδικά επιλεγμένο διδακτικό προσωπικό της γιατί πίστεψε και πιστεύει, εφάρμοσε και εφαρμόζει παιδευτικές και διδακτικές αρχές με διαχρονικότητα και καθολικότητα. Καλλιεργεί στους μαθητές της την υπευθυνότητα, την αξιοπρέπεια, την ανθρωπιά, το χριστιανικό ήθος και την “εν ελευθερία” πειθαρχία. Η Βαρβάκειος Σχολή είναι μια εκπαιδευτική παρουσία κύρους, μια σημαντική εκπαιδευτική παρέμβαση που επηρεάζει ευεργετικά την κοινωνία. Εις αυτήν υπηρέτησαν εξαίρετοι καθηγητές. Πολλοί εξαυτών ανεδείχθησαν σπουδαίοι ερευνητές, άνδρες διαχρονικού κύρους(27), ενώ φωτεινοί διευθυντές την ελάμπρυναν.

Επιδιώκει πάντα με μεθοδικότητα και επιμονή .

Αυτό επεδίωκε και όταν λειτουργούσε ως πρότυπο σχολείο με εισαγωγικές εξετάσεις, αυτό και τώρα που λειτουργεί ως πειραματικό με κλήρωση. ‘Ετσι “ο βαρβακειόπαις” αποτέλεσε πρότυπο μαθητή που δεκάδες νέοι πρόσβλεπαν σ’ αυτόν. Και είχαν δίκιο.Γιατί οι απόφοιτοί μας διακρίθηκαν και διακρίνονται σε όλους τους τομείς της κοινωνίας, στον επαγγελματικό, τον καλλιτεχνικό, τον επιστημονικό τον πολιτικό. Μεγάλες φυσιογνωμίες της νεωτέρας Ελλάδος εφοίτησαν στο Βαρβάκειο και έφυγαν από αυτό εφοδιασμένοι με όσα η ζωή απαιτούσε. Θα μνημονεύσω μόνον ένα, τον Νεκτάριο Δ. Κεφαλά, δηλ. (τον Αγιο Νεκτάριο που ενεγράφη στους φοιτητάς του Πανεπιστημίου Αθηνών στις 4.11.1881 με αρ. 1042 με “το Απολυτήριο του Βαρβακείου Λυκείου”. (28)

Σήμερα το σχολείο μας ανταποκρινόμενο στα επιτακτικά αιτήματα των καιρών και στους παγκόσμιους προβληματισμούς στοχεύει σε μια παιδεία ανοιχτή στον κόσμο, που ενδιαφέρεται για τον άνθρωπο και τη δημοκρατική οργάνωση των κοινωνιών του, που στηρίζεται στο ελληνορωμαϊκό πνεύμα και τις χριστιανικές αξίες και που παράλληλα διαφυλάττει την ιστορική και πολιτιστική μας φυσιογνωμία και προβάλλει τις έννοιες και τις ιδέες που καταξιώθηκαν σ’ αυτόν τον τόπο.

Επιδιώκουμε λοιπόν και πραγματοποιούμε τη ouνεργασία της Σχολής μας με σχολεία της Ευρώπης που έχουν αντίστοιχους στόχους, προβληματισμούς και ανησυχίες για μια παιδεία σύγχρονη, ανανεωμένη και άνθρωποκεντρική.(29)

Επίσης πρωτοπορούμε θα έλεγα, από εικοσαετίας και πλέον, σε θέματα θεατρικής Παιδείας και αγωγής με ποικίλες πρωτοβουλίες, (30) γιατί πιστεύουμε ότι έτσι συμβάλλουμε στη ψυχοπνευματική ανάπτυξη, την αισθητική καλλιέργεια και τη συναισθηματική διεύρυνση των μαθητών μας και οτι συγχρόνως αναπτύσσουμε τη συμμετοχικότητα τους στις ενέργειες του συνόλου και βελτιώνουμε τις παιδαγωγικές σχέσεις των διδασκόντων με τους διδασκομένους.

Προσπαθούμε παράλληλα να δημιουργήσουμε ευκαιρίες, ώστε οι μαθητές μας να μπορούν να εκφράζουν γραπτώς τα καλλιτεχνικά και λογοτεχνικά του ενδιαφέροντα, τους στοχασμούς και τις ανησυχίες τους. Γι’ αυτό εκδίδουμε κατ’ έτος σε πολυτελή τόμο το “Λεύκωμα” των αποφοίτων της τρίτης Λυκείου και το περιοδικό μας “ο πυρφόρος”. Είναι ένα χρήσιμο βήμα για να δοκιμάζουν τα παιδιά τις πρώτες τους δημιουργίες.

Το διδακτικό προσωπικό του Βαρβακείου συμμεριζόμενο την κινητικότητα γύρω από τον θεσμό των προτύπων και πειραματικών σχολείων πρωτοστάτησε στην επιτυχία σχετικών ημερίδιον(31) που διωργάνωσε κατά καιρούς η “ΕΛΜΕ προτύπιων” με εισηγήσεις και έρευνες. Η συμμετοχή του ευρύτερου κλάδου σ’ αυτές, ως και των ειδικών καθηγητών των παιδαγωγικών εδρών των ΑΕΙ ξεπέρασε τις προσδοκίες, τα δε πρακτικά αυτών αποτελούν πολύ χρήσιμο corpus.

Τα τελευταία χρόνια η ΒΠΣ υπέστη μια αρνητική κριτική έντονη, που αφορούσε την παρουσία της και την ύπαρξη της στην έκπ/κη πραγματικότητα της χώρας. Η μεμψίμοιρη και επιθετική ενίοτε αυτή στάση μερικών ποικίλης προελεύσεως κριτών αυτοαποκαλουμένων προοδευτικών εύρισκε απληροφόρητους και απροβλημάτιστους οπαδούς που δημιουργούσε κλίμα θολό και αρνητικό.

Είναι βέβαια γεγονός ότι διερχόμαστε μια περίοδο όπου η “ήσσων” προσπάθεια τείνει να καθιερωθεί ως δέον και η καθίζηση των αξιών ως καθεστώς, όπου η κοινωνική χαλάρωση και η σύγχυση ιδεών εκλαμβάνει την αξιοπρέπεια, τη σεμνότητα και την εμμονή σε αρχές ως παρωχημένα κατάλοιπα ενός κόσμου καθυστερημένου, που αρνείται την πρόοδο και την προσαρμογή στις εξελίξεις.

Το κλίμα αυτό δεν ήτο δυνατόν να αφήσει “στην ησυχία της” τη Σχολή μας. Υπέστη λοιπόν τις συνέπειες ενός λαϊκισμού που την ισοπέδωση και την εξίσωση προς τα κάτω λάνσαρε ως δημοκρατία νέου τύπου.

Τους ενοχλούσαν οι ελληνικότατοι όροι πρότυπο(32) (σχολείο) και uποδειγματική(33) (διδασκαλία). Τους θεωρούσαν μη δημοκρατικούς, αυταρχικούς ή κάτι τέτοιο (ως όρους και ως περιεχόμενο). Οι ίδιοι όμως πιπίλιζαν και πιπιλίζουν συνεχώς, χωρίς αναστολές τους αντίστοιχους ξενόφερτους μοντέλο (σχολικό) και πιλοτική διδασκαλία (ως όρους και ως περιεχόμενο!).

Τους ενοχλούσε επίσης ο τρόπος(34) επιλογής των 160 μαθητών κατ’ έτος της Α’ τάξεως. Δεν προχωρούσαν όμως σε πρόταση για εγγραφή των παιδιών της περιοχής της Σχολής μας σ’ αυτήν, όπως γίνεται με όλα τα άλλα σχολεία της χώρας, πράγμα πιο συνεπές με όσα ισχυρίζονται. ‘Ετσι προέκυψε η κλήρωση. Τέλος χαρακτήριζαν το σχολείο ως ελιτίστικο, ενίοτε δε και ταξικό(35). Αλλά το Βαρβάκειο υπήρξε πάντα ένα λαϊκό σχολείο, ένα σχολείο του λαού προπάντων διότι βρισκόμαστε σ’ αυτό εμείς, που- προερχόμαστε από τις μεσαίες λαϊκές τάξεις και οικογένειες. Εμείς εγγυόμαστε το λαϊκό του χαρακτήρα. Κανείς δεν αποκλείστηκε ποτέ από αυτό με κριτήριο άλλο πλην της φιλοπονίας και της ικανότητας ή μη. ‘Ηταν και είναι πρόκληση και υπογραμμός γιατί πιστεύει ότι η αξιοκρατία είναι βασική δημοκρατική αρχή.

Εύχομαι και ελπίζω επιτέλους το Υπουργείο Παιδείας να αντιληφθεί την ανάγκη για θεσμική επανίδρυση των προτύπωνν σχολείων παράλληλα με τα πειραματικά(36)μετά την πικρή εμπειρία όλων μας από την κατάργησή τους.

 

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1. ‘Εγραφε λοιπόν: α)”‘ Επειδή διά να άνακαλεσθώσιν αι τέχναι καί αι έπιστημαι εΙς την Έλλάδα άνάγκη πάσα νά εύρεθή μόνιμος καί διαμένων πόρος μισθών… δι ‘Εν Κεντρικόν , Εθνικόν Σχολείον… διά τούτο ό ύποσημειούμενος…άφιερώ ρούβλια 300.000 ” Ταϊγάνιον 22 Μαϊου 1824.

β) “‘Ορίζω ‘Επτακοσίας χιλιάδας ρούβλια νά μεταχειρισθώσιν εις καθίδρυσιν έν Ελλάδι Λυκείου προς διηνεκτή εκπαίδευσιν της νεολαίας ” Ναύπλ ιον 8.11.1924.

γ) “Διορίζω τους προρρηθέντας επιτρόπους μου, Ινα ενεργήσωσι καί συντελέσωσιν όπως κατατεθή αφεύκτως έν τω βασιλικώ ταμείο της Μόσχας ή πρoσφρά μου των 300.000 ρουβλίων εις τό έλληνικόν έθνος πρός εκπαίδευσιν της έλληνικής νεολαίας “, Ζάκυνθος 10.1.1825

2. “‘Επιθυμούντες νά καταστήσωμεν τά ρηθέντα αφιερώματα οσον ταχύτερον ενεργά καί συντελεστικά πρός τόν σκοπόν πρός τόν όποίον ώρίσθησαν παρά τού αειδήμου (αφιερωτού… ίδρύεται είς τάς , Αθήνας εκ τού επί τούτω αφιερώματoς τού αειμνήστου , Ιωάννου Βαρβάκη Γυμνάσιον (Λύκειον) έπονομαζόμενον Βαρβάκειον…”.

3. “Θεωρήσαντες εύθετώτερον τό κατά την μεσημβρινήν πλευράν της εμπορικής άγοράς κείμενον τετράγωνον καί εΙς τό Δημόσιον κατά τό πλείστον άνήκον πρός οικοδομήν τού Βαρβακείου Λυκείου διατάττομεν ίνα έπ’ αυτού τό ρηθέν Λύκειον άνεγερθή”.

4. Το μεν πρώτο στο Παγκράτι και μετονομάσθηκε “Ζ’ Γυμνάσιο”, το δε δεύτερο στο Λυσσιατρείο και μετονομάσθηκε “Η’ Γυμνάσιο”.

5. Ιδρύθηκε το 1886 και στεγαζόταν μέχρι τότε σε μεγάλη ιδιωτική οικία στην οδό Βουλής.

6. Διευθυντές του Προτύπου Πρακτικού Λυκείου μέχρι της συγχωνεύσεως του με το πρότυπο κλασσικό Γυμνάσιο και τη μετωνομασία τους σε “Βαρβάκειο Πρότυπο Σχολή” (1930) εχρημάτισαν οι:

-Θεόδωρος Νέγρης, Φυσικός, 1886-88,

-Δημοσθέτης Γονατάς, αξιωματικός μηχανικού, 1888-1889 -Κων/νος Γραμματικόπουλος, Φιλόλογος, 1889-1893

-Λεωνίδας Λαπαθιώτης, ταγματάρχης Πυροβολικού, 1893-94 -Σπυρίδων Δουκάκης, Φιλόλογος, 1894-1896

-Κων/νος Μπαλίτης, Μαθηματικός,1896-1910 -Φιλόθεος Στεψανάκος, Φυσικός, 1910-12

-Ιωάννης Βαϊνόπουλος, Μαθηματικός,1912-14 -Δημήτριος Κορτέσης, Φιλόλογος, 1914-18

-Γεώργιος Τζαμαλούκας, Μαθηματικός, 1918-1921 -Ανδρέας Ανδρεόπουλος, Μαθηματικός, 1921-23 -Ιωάννης Ρωμανός, Μαθηματικός, 1923-25

-Φώτιος Παναγιωτάκος, Μαθηματικός, 1925-26 -Λεωνίδας Λιώκης, Φυσικός, 1926-1930

7. Τα δύο Βαρβάκεια Ελληνικά Σχολεία παρέμειναν εκτός του Βαρβακείου Διδακτηρίου μέχρι καταργήσεως του;.

8. Το Δ.Μ.Ε. ιδρύθηκε επί κυβερνήσεως Στεφάνου Δραγούμη δια του Νόμου ΓΨΙΗ/8.4.1910. Διευθυντής του ορίσθηκε ο Νικόλαος Εξαρχόπουλος. Εγκαταστάθηκε τούτο στην άλλοτε κατοικία του πρωθυπουργού Αλεξάνδρου Κουμουνδούρου. Ελειτούργησε εκεί από το 1911-1920.

 

‘Εκτοτε στεγάστηκε στο Βαρβάκειο Διδακτήριο. Διευθυντές του εχρημάτισαν οι:

Νικόλαος Εξαρχόπουλος 1910-1912

Δημήτριος Γληνός 1912-1917

Δημήτριος Καπετανάκης 1917-1927

Νικόλαος Βλάχος 1927-1937

ΚωνΙνος Βουρβέρης 1937-1940

ΚωνΙνος Γεωργούλης 1940-1964

ΚωνΙνος Βουρβέρης 1965-1967

 

Με το Ν. 372/1929 καθιερώθη η διετής φοίτηση. Με το Β.Δ. της 9ης/10/ 1952- εθεσπίσθησαν στο Δ.ΜΕ οι εισαγωγικές εξετάσεις.

Ανεστάλη η λειτουργία του το 1967 και επαναλειτούργησε το 1971 (Ν.Δ. 748/70). Τέλος το κατάργησε η Πολιτεία. ως μη όφειλε, το 1982.

9. Μέχρι το 1920 ήσαν αυτά άνευ διευθυντού. Το έτος τούτο δημιουργήθηκε Θέση Γυμνασιάρχου, την οποία κατέλαβε ο φιλόλογος Δημήτριος Γουδής (1920-1930).

10. Διευθυντές μέχρι το 1964 των μεν κλασσικών τμημάτων εχρημάτισαν οι:

Δημήτριος Γουδής 1930 -1931

Γ. Παλαιολόγος 1931-1935

Σακελλάριος Γερακιός 1935 -1964,

 

των δε πρακτικών τμημάτων οι:

Λεωνίδας Λιώκης , Φυσικός 1930-1951

Ιωάννης Πασσάς Μαθηματικός 1951-55

Πέτρος Τόγκας Μαθηματικός 1955-56

Λεωνίδας Αδαμόπουλος Μαθηματικός 1955-1958

Αλκίνοος Μάζης Φυσικός 1958 -1964

Εν συνεχεία τη Σχολή διηύθυναν οι: Κοντορλής ΚωνΙνος 1964-1966

Φούφας Βασίλειος 1966 -1967

Κουτσιλιέρης Ανάργυρος 1967-1971

Σούλιας Νικόλαος 1971 -1975

Ρέλια Πανωρέα 1975 -1981

Λαζάρου Αχιλλέας 1981 -1982

Μωραϊτης Γεράσιμος 1982 -1986

Από το σχολικό έτος 1985-86 οι Οργανικές θέσεις του προσωπικού της σχολής μοιράστηκαν στο Βαρβάκειο Γυμνάσιο και στο Βαρβάκειο Λύκειο και δημιουργήθηκαν δύο πλήρως αυτόνομες σχολικές μονάδες.

Διευθυντές του τριταξίου Λυκείου εχρημάτισαν οι:

Οικονόμου Γεώργιος Φιλόλογος 1986-1990

Μπράβος Παναγιώτης Θεολόγος 1990 -1993

Γεωργόπουλος Γεώργιος Φιλόλογος 1993-96

Κουρταλίδης Αθανάσιος Φιλόλογος 1996-97

Βεϊκου Χρηστίνα Φιλόλογος 1997-98

 

Από το 1998 το ενιαίο Βαρβάκειο Λύκειο διευθύνει η φιλόλογος Κυριακή Βλησίδου-Δρόσου. Διευθυντές δε του Γυμνασίου εχρημάτισαν οι:

Χαραλαμπίου Νικόλαος Μαθηματικός 1986-90 Γεωργόπουλος

Γεώργιος Φιλόλογος 1990-92

Χατζηαναστασίου Φώτιος ,Φιλολογος 1992-96

Σκούβαρης Ευάγγελος Φυσικός 1996-97

Δασκαλάκης Περικλής Μαθηματικός 1997-98

 

Από το 1998 το ενιαίο Βαρβάκειο Γυμνάσιο διευθύνει ο φιλόλογοςΦώτιος Χατζηαναστασίου.

11. Πρότυπο Πρακτικό Λύκειο και Πρότυπο κλασσικό Γυμνάσιο

12. Δημήτριo Γουδή(1975-1939) Διορίστηκε σε Γυμνάσιο της Τριπόλεως.

Το 1910 μετετέθη στο Πρότυπο Κλασσικό Γυμνάσιο που ιδρύθηκε εκείνη τη χρονιά μαζί με το Διδασκαλείο Μέσης Εκπ/σεως και προσαρτήθηκε σ’ αυτό για να χρησιμεύει “ως υπόδειγμα σχολείου και δια την πρακτικήν άσκησιν των φοιτώντων εις το Δ.ΜΕ.” (Εμπνευστής και στιλοβάτης της πρωτοποριακής αυτής προσπάθειας υπήρξε ο τότε Γενικός Επιθεωρητής και μετέπειτα καθηγητής της Παιδαγωγικής Νικόλαος Εξαρχόπουλος). Το 1920 προήχθη σε Γυμνασιάρχη του Κλασσικού αυτού προτύπου Γυμνασίου. Το 1930 τέλος ανέλαβε τη διεύθυνση της Β.Π.Σ. Υπήρξε εξαίρετος ελληνιστής, άκρως ευσυνείδητος, μεθοδικώτατος, ευπροσήγορος, με ακατάβλητη φιλοπονία, με παροιμιώδη αγάπη προς τους μαθητές, με οξεία αντίληψη και βαθειά κρίση. Συνεισέφερε τα μέγιστα στην ερμηνεία των αρχαίων κειμένων, προπάντων εκείνων που εδιδάσκοντο στη ΜΕ. Το έργο του αυτό έχει καταγραφεί σε 15 τόμους που εξέδωσε κατά καιρούς ο ίδιος.

13. Η αίθουσα αυτή συνδέθηκε με την πρόσφατη ιστορία του έθνους, επειδή σ’ αυτήν τον Ιούνιο του 1863 συνεδρίασε η συνελθούσα μετά την έξωση του ‘Οθωνα Β’ Εθνική συνέλευση, αφού οι πληρεξούσιοι του έθνους φοβόντουσαν να μεταβούν στο οίκημα της οδού Σταδίου” όπου γίνονταν οι συνεδριάσεις τους, λόγω των ταραχών που είχαν ξεσπάσει. (Εκεί αργότερα κτίσθηκε το μέγαρο της λεγομένης σήμερα “Παλαιάς Βουλής”). Στη μεγάλη αίθουσα του Βαρβακείου επίσης διεξήχθηκε η δίκη των ληστών του Δήλεσι το 1870, η δίκη των αποπειραθέντων να φονεύσουν το Βασιλέα Γεώργιο τον Α’ το 1898 και η δίκη του δολοφονήσαντος τον Πρωθυπουργό Θεόδωρο Δηληγιάννη το 1905.

14. “Κατά την 28η και την 29ην Δεκεμβρίου 1944 δυστυχώς επυρπολήθη και ελεηλατήθη το Βαρβάκειον Λύκειον χωρίς να διασωθεί τίποτε από αυτό εκτός από τους τοίχους. Ούτω κατεστράφη η πολύτιμος Βιβλιοθήκη του Δ.ΜΕ., όλαι αι πλούσιαι κατά τάξεις μαθητικαί βιβλιοθήκαι των προτύπων Σχολείων, όλα τα όργανα Φυσικής,

Χημείας, Βιολογίας, αι ορυκτολογικαί και άλλαι λαμπραί συλλογαί, η πολυτιμοτάτη βοτανολογική συλλογή η κληροδοτηθείσα εις το Πρακτικό Λύκειο υπό του Ευσταθίου Πονηροπούλου και το σπουδαιότερον απετεφρώθησαν το από του 1886 αρχείο του Πρακτικού Λυκείου και τα από του 1910 αρχεία του Δ.ΜΕ. και των δύο προτύπων αυτού Σχολείων ” (Επετηρίς Βαρβακείου Ιδρύματος σελ. 95).

15. ” Εις το κτίριον του Βαρβακείου είχε παραμείνει μια καθαρίστρια η οποία κατώκει εις το υπόγειο. Αυτή εφονεύθη κατά τα τραγικά αυτά γεγονότα” (Επετηρίς Βαρβακείου Ιδρύματος, σελ.124).

16. Οι δύο ανώτερες τάξεις και το Δ.Μ.Ε.

17. Οι άλλες 4 τάξεις

18. Διήρκεσε από 10.Ι1946 έως 20.6.1946

19. Η συστέγαση αυτή διήρκεσε μέχρι το 1970 ότε η Β.nΣ. μεταστεγάσθηκε στο κτίριο της Παλαιάς Γερμανικής Σχολής (οδός Ασκληπιού)

20. Προσήλθαν 170 μαθητές και εισήχθησαν 80 (για δύο τμήματα από 40 μαθητές καθένα).

21. Ο Σύλλογος έκτοτε βοηθεί το έργον της Σχολής παντοιοτρόπως. Η θέσπιση υπό του Συλλόγου βραβείων δια τους αξιότερους και επιμελέστερους μαθητές ήταν μια από τις σοβαρές επικουρίες προς το έργο της Σχολής. Καταβάλλει επίσης συνεχώς φιλότιμες προσπάθειες για να συνδέσει το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον. Οι συνεστιάσεις του και οι λοιπές ενέργειές του κρατούν ζωντανές τις μνήμες. Τον τελευταίο καιρό το Δ.Σ. του Συλλόγου αγωνίζεται για να ανακηρυχθεί επισήμως προστάτης της Σχολής μας ο παλαιός μαθητής της ‘Αγιος Νεκτάριος (Κεφαλάς). Το θέμα βρίσκεται σε πολύ καλό δρόμο. Το σημερινό Δ.Σ. του συλλόγου έχει ως εξής: Γιώργος Αναγνώστου, Πρόεδρος,

Δημήτρης Στεφάνου, Αντιπρόεδρος,

Μάριος Μπαχάς, Γενικός Γραμματέας,

Σπύρος Περλεπές, Ειδικός Γραμματέας,

Ιωακείμ Μαβόγλου, Ταμίας,

Σωτήρης Ζ ησόπουλος, Μέλος,

Χρήστος Ηλατσούκας, ” Βλαντίκ Νελαβίσκυ,

Γιάννης Κουκουλόπουλος,

Δημήτρης Φάντης,

Νίκος Μαρίνος

22 Ν.Δ. 2562/31.8.1953, “περί συστάσεως Βαρβακείου Ιδρύματος”

 

Εις το ίδρυμα αυτό περιήλθε η υπάρχουσα τότε κινητή Περιουσία του κληροδοτήματος Βαρβάκη, την οποία διεχειρίζετο έως τότε το Υπουργείο Οικονομικών, ως και το κτήριο της αγοράς μετά της Περιοχής αυτού, με σκοπό “να ιδρυθή Νέον Εκπαιδευτήριον της Β.Π.Σ. και του Δ.Μ.Ε., προς εκπαίδευσιν των νέων και την χορήγησιν υποτροφιών εις απόρους νέους”. Το σημερινό Δ.Σ. του ιδρύματος έχει ως εξής:

Χρήστος Σιγάλας, Πρόεδρος,

Κυριακή Βλησίδου- Δρόσου,

Μάριος Μπαχάς,

Ευγενία Βαλσαμάκη,

Κων/νος Σφλώμος,

Ιωάννης Μαργαρίτης,

Χρήστος Μπουγιατιώτης,

Παναγιώτης Πιλάλης,

23. Τα λοιπά μέλη του Δ.Σ. ήσαν τα εξής:

2) Γερακιός, Δ/ντής της Β.Π.Σ.

3) Νικ. Μούσχουρας, επιθ. Εθνικών κληροδοτημάτων,

4) Γεωργ. Βοϊσχος Δ/ντής Κ. Υ. Υπουργείου Οικονομικών

5) Γεώργ. Αναγνωστόπουλος καθηγητής Ε.ΜΠ

6) Γεώργ. Γεωργαλάς Δ/ντής Υπ. Δημοσίων ‘Εργων,

7) Βασ. Κασσάνδρας, αρχιτέκτων.

23α. ΚωνΙνος Γεωργούλης) (1894-1968). Διαπρεπέστατος ελληνιστής “φιλόλογος και φιλόσοφος εν ενότητι”, όπως ζητούσε ο Πλάτων. Μία από τις πιο διακεκριμένες πνευματικές μορφές της νεωτέρας Ελλάδος. Υπήρξε φύση πολυμερής, προικισμένη με απέραντη μνήμη, διαίσθηση, ορθή κρίση, πολυμέρεια, συνθετική ικανότητα και ισχυρότατη θέληση. Η συμβολή του στη πνευματική ζωή του έθνους υπήρξε πολύπλευρη. ‘Εθεσε τη σοφία του στην υπηρεσία της εθνικής παραδόσεως.

Εξαιρετικά πολύτιμη υπήρξε επίσης η προσφορά του στην ελληνική παιδαγωγική και διδακτική θεωρία και πράξη.Διευθυνε το ΔΜΕ επί 24 χρόνια (1940-1964). Εις αυτό αφοσιώθηκε και ανέπτυξε παιδαγωγικό και διδακτικό σύστημα σύμφωνα με τις κρατούσες ψυχολογικές και παιδαγωγικές αντιλήψεις, προσαρμοσμένο στην ελληνική παράδοση και πραγματικότητα. Το σύστημα αυτό εδίδασκε ο ίδιος εις τους μετεκπαιδευόμενους, εστηρίζετο δε στις διδακτικές αρχές της αυτενέργειας, της εποπτείας, της συνολικότητας και της βιωματικότητας. Η γνωστή “τριμερής πορεία” που για την εποχή της υπήρξε η πιo πρωτοποριακή και υπεύθυνη μέθοδος διδασκαλίας δοκιμάστηκε και καθιερώθηκε τότε. Η μακρά περίοδος Γεωργούλη είναι από τις πιo δημιουργικές για το Βαρβάκειο και το Διδασκαλείο. Ανέδειξε επιστήμονες και παιδαγωγούς ήθους και ανώτερης παιδείας που ακτινοβολούσαν ευπρέπεια και σοφία. Οι παρατηρήσεις του μεγάλου αυτού διδασκάλου οι υποδείξεις και οι υποθήκες του ήσαν όντως σοφές. Για τη Μ.Ε. το Διδασκαλείο υπήρξε πραγματική όαση αφού στον τόπο μας επικρατούσε ξηρασία γύρω από τα προβλήματα της διδακτικής.

Ο Γεωργούλης το 1948 ίδρυσε την “εταιρεία ελλήνων φιλολόγων” και εξέδωσε το περιοδικό αυτής “Πλάτων” που εκδίδεται ανελλιπώς μέχρι σήμερα, το δε 1953 το “Βαρβάκειο ‘Iδρυμα” του οποίου εχρημάτισε ο πρώτος Πρόεδρος.

24. ‘Ετσι στο Βαρβάκειο Γυμνάσιο οι εγγραφές γίνονται κατόπιν κληρώσεως ενώ στο Βαρβάκειο Λύκειο κατόπιν εισιτηρίων εξετάσεων. Επίσης παύει η εναλλάξ άσκηση της Διευθύνσεως της Β.ΠΣ. από τους διευθυντές των τμημάτων Πρακτικής και κλασσικής κατευθύνσεως και προβλέπεται μόνιμος Δ/ντής ολοκλήρου της Σχολής.

25. Τα μαθήματα στα οποία εξετάζονταν οι μαθητές ήσαν: Μαθηματικά, Ελληνικά, Θρησκευτικά, Ιστορία, Φυσική, Γεωγραφία. Το ίδιο έτος δημιουργείται και 4ο τμήμα στην Α’ Τάξη και έτσι ο αριθμός των εισακτέων γίνεται 160.

26. Η συνολική επιφάνεια των χώρων του συγκροτήματος είναι 11.200 Τ.μ. και περιλαμβάνει 26 αίθουσες διδασκαλίας, 2 αίθουσες διδασκαλίας ξένων γλωσσών, αίθουσα Γεωγραφίας, 2 αίθουσες ελεύθερου και γραμμικού σχεδίου, αίθουσα μουσικής, εργαστήρια και παρασκευαστήρια, αμφιθέατρο, βιβλιοθήκη, αναγνωστήριο, κλειστό θέατρο 1200 θέσέων, κλειστό κολυμβητήριο, κλειστό Γυμναστήριο Κ.ά.

27. Θα αναφερθώ μόνο στον Αλέξανδρο Σαρρή (1884-1973), φιλόλογο της Σχολής μας. Η προσφορά του προπάντων εις το μάθημα των Νέων ελληνικών υπήρξε πολύπλευρη, ουσιαστική και συνεχής. Ακατάπαυστη ήταν η προσπάθεια του να οργανώσει σωστά τη διδασκαλία του μαθήματος, να δείξει τη μορφωτική του δύναμη και να το εδραιώσει στη συνείδηση των μαθητών. “Είναι άξιος της ευγνωμοσύνης του ‘Εθνους παρατηρεί ο Εκπ/κός Σύμβουλος Παν. Γεωργουντζος διότι εμόχθησε δια να υψώσει τη μέθοδο της διδασκαλίας του μαθήματος των Ν.Ε. από τη ρουτίνα ενός ασυναρτήτου εμπειρισμού εις επίπεδο ανταποκρινόμενο εις τας απαιτήσεις της επιστημονικής διδακτικής και αισθητικής αναλύσεως”. Αγάπησε το Βαρβάκειο και συνέδεσε τη ζωή του τόσο με αυτό, ώστε εδώρισε εις αυτό όλα τα υπάρχοντά του. Το σπίτι του στην γωνία των οδών Πετσόβου και Ζωοδόχου Πηγής και την πλούσια και πολύτιμη Βιβλιοθήκη του. Σήμερα αυτή στεγάζεται στο κτίριο του Βαρβακείου, στο Π. Ψυχικό. Η “Βιβλιοθήκη Σαρρή” λειτουργεί δια τους μαθητές μας σε καθημερινή βάση.

28. Ιδέ “ημερολόγιο του 2000” του συλλόγου “αποφοίτων βαρβακείου”

29. Η Σχολή μας από δεκαπενταετίας καθιέρωσε τη διαδικασία των μαθητικών ανταλλαγών προπάντων με σχολεία της Γαλλίας αλλά και της Βουλγαρίας της Ανδόρρας και της Πορτογαλίας. Τα παιδιά φιλοξενούνται σε οικογένειες μαθητών της άλλης χώρας και παρακολουθούν μαζί τους τη ζωή του σχολείου τους. ‘Ετσι γίνονται μέτοχοι των συνηθειών, του τρόπου οργανώσεως της οικογενείας και της σχολικής ζωής της χώρας που φιλοξενεί. Γνωρίζει ότι με αυτόν τον τρόπο οι μαθητές της θα επιστρέφουν κάθε φορά στη χώρα μας πιο σοφοί, σαν το μακρινό πρόγονό τους τον Οδυσσέα, αφού θα γνωρίζουν “άλλων ανθρώπων άστεα και νόον”. Αυτό είναι το μεγάλο κέρδος αφού ως γνωστόν η απομόνωση εκτρέφει την άγνοια, την προκατάληψη, την αυτάρκεια, και ένα αίσθημα υπεροχής ύποπτο και επικίνδυνο. Η ευαίσθητη διαδικασία της συνεργασίας των λαών καρποφορεί μόνον όταν προηγηθεί ουσιαστική αλληλογνωριμία τους. Οι ανταλλαγές μας πιστεύουμε ότι συμβάλλουν θετικά προς αυτή την κατεύθυνση αφού πραγματοποιούνται σε ένα κλίμα τόσο θετικό και αισιόδοξο που μας ξαφνιάζει και δημιουργούν πολλές φορές την υποδομή για μονιμότερη και ουσιαστικώτερη εmκοινωνία και σχέση, προσωπική αλλά και οικογενειακή.

30. Το 1980 ανέβασε τον “Φιλοκτήτη” του Σοφοκλή.Το έργο παρουσίασε στο Θέατρο Καλουτά και αργότερα στο Θέατρο Λουζιτάνια. Το 1990 τον” Ιωνα” του Ευριπίδη, το 1993 τον “Χρίστο Πάσχοντα” αγνώστου συγγραφέως το 1995 τις “‘Ορνιθες” του Αριστοφάνη και το 1996 τους “Πέρσες” του Αισχύλου. Τα 4 αυτά έργα παρουσιάστηκαν στο Θέατρο του Αμερικανικού Κολλεγίου. Ψυχή όλων αυτών των λαμπρών εκδηλώσεων, που εστέφθησαν από μεγάλη επιτυχία και εντυπωσίασαν, ήταν ο ακούραστος φιλόλογος της Σχολής μας κ. Βασίλειος Ασημομότης ικανότατος διδάσκαλος της υποκριτικής τέχνης.

31. Η πρώτη ημερίδα με θέμα “Τα πρότυπα Σχολεία”, έλαβε χώρα στην αίθουσα τελετών του ΠΣΠΑ το 1982 με πρόεδρο της ΕΛΜΕ τον κ. Σταύρο Χρόνη, Φιλόλογο.

Η Δεύτερη με θέμα ” Τα πρότυπα και Πειραματικά Σχολεία στη Δευτεροβάθμια Εκπ/ση”, στην αίθουσα τελετών του Πανεπιστημίου Αθηνών (Κεντρικό κτίριο) το 1993 με πρόεδρο της ΕΛΜΕ την κ. Κυριακή Βλησίδοu-Δρόσου, Φιλόλογο.

Τέλος η Τρίτη με θέμα ” Τα Πειραματικά Σχολεία παρελθόν, παρόν και μέλλον” έλαβε χώραν στο Ζάππειο μέγαρο το 1997 με πρόεδρο της ΕΛΜΕ τον κ. Περικλή Δασκαλάκη, Μαθηματικό.

32. Το πρώτο εν Ελλάδι σχολείο αυτής της κατητογορίας υπήρξε το “Πρότυπο Γυμνάσιο Πλάκας”, ιστορική συνέχεια του “Κεντρικού Σχολείου”, που ίδρυσε ο Καποδίστριας στην Αίγινα, για να ακολουθήσουν το 1910 το “Πρότυπο Παρθεναγωγείο” Βόλου του Αλέξανδρου Δελμούζου και το “Πρότυπο Κλασσικό Γυμνάσιο Αθηναιν” που ίδρυσε την ίδια χρονιά μαζί με το Δ.Μ.Ε. και προσάρτησε σ’ αυτό ο Νικόλαος Εξαρχόπουλος.

33. Τα υποδείγματα είναι αναγκαία. Παντού υπάρχουν υποδείγματα. Πρέπει να ασκείται κανείς πάνω στο καλύτερο για να επιτύχει το καλό.

34. Οι εισαγωγικές εξετάσεις

35. “Είναι αλήθεια πως υπηρετώ σε ένα σχολείο παρακμής. Κάποτε έπαιξε ένα ρόλο. Σήμερα ας πούμε αιωνία του η μνήμη” και αλλού ” Η φοίτηση στο Βαρβάκειο είναι καρπός της ανορθόδοξης συμφεροντολογικής και στενά ταξικής αντίληψης των διαφόρων ελίτικων και νεόπλουτων κοινωνικών στρωμάτων” (Πρακτικά ημερίδος ΕΛΜΕ προτύπων 1982).

36. Εκτιμώ ότι πρέπει στα πειραματικά σχολεία να δοκιμάζονται οι νέες μέθοδοι διδασκαλίας τα νέα βιβλία, τα νέα αναλυτικά προγράμματα, κατόπιν κεντρικού σχεδιασμού, που θα αξιολογεί τα αποτελέσματα και θα εισηγείται την ευρύτερη δοκιμή τους ή μη. Χρειάζεται λοιπόν η δημιουργία διευθύνσεως Πειραματικής Εκπ/σεως στο ΥΠΕΠΘ με παροχή ειδικών κονδυλίων για πειραματικές εφαρμογές και μείωση της γραφειοκρατίας όσον αφορά παιδαγωγικές και διδακτικές πρωτοβουλίες.

 

Επίσης πρέπει να καταβληθούν προσπάθειες για:

-Θετικότερη στάση του συνδικαλιστικού κινήματος στη θεσμοθέτηση κινήτρων, όσων υπηρετούν στα Πειραματικά,

-δημιουργία μαθητικών τμημάτων κατόπιν εισαγωγικών εξετάσεων, παραλλήλως προς τα τμήματα που προέρχονται από κλήρωση,

-ωρίμανση της ιδέας συγκροτήσεως μονίμου διακομματικής επιτροπής παιδείας.