Αβέρωφ Ευάγγελος

Γεννήθηκε στα Τρίκαλα της Θεσσαλίας το 1910 και πέθανε στην Αθήνα το 1990. Η καταγωγή του ήταν από το Μέτσοβο της Ηπείρου. Ο Αβέρωφ , δικηγόρος και οικονομολόγος στο επάγγελμα, ασχολήθηκε από νωρίς με τα κοινά. Στα πρώτα χρόνια της σταδιοδρομίας του, υπηρέτησε σαν Νομάρχης Κέρκυρας (Φεβρουάριος 1941 -Απρίλιος 1941) Πριν παραιτηθεί από Νομάρχης, οργάνωσε τη μετέπειτα αντίσταση των Κερκυραίων κατά των Ιταλών κατακτητών. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, στις 28-4-1942, συνελήφθη στη Λάρισα για αντιστασιακή δράση και φυλακίστηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Ιταλία. Κατάφερε να δραπετεύσει αλλά παρέμεινε στην Ιταλία, όπου ίδρυσε τη μυστική οργάνωση “Ελευθερία ή Θάνατος”, η οποία είχε ως κύριο σκοπό τη διάσωση και φυγάδευση Ελλήνων και Συμμάχων κρατουμένων. Μετά της απελευθέρωση εκλέγεται για πρώτη φορά Βουλευτής Ιωαννίνων με το κόμμα Φιλελευθέρων στις Βουλευτικές εκλογές στις 31.3.1946 και υπηρετεί την πατρίδα ως: Βουλευτής, Υφυπουργός και Υπουργός Εφοδιασμού, Οικονομίας και Γεωργίας. Από το 1956 ως το 1963 διετέλεσε Υπουργός Εξωτερικών, εκπροσωπώντας τη χώρα του στα κρίσιμα εθνικά θέματα αυτής της περιόδου. Στο διάστημα 1967-1973 προσπάθησε να αποκαταστήσει κάποια μορφή διαλόγου ανάμεσα στο στρατιωτικό καθεστώς και τον πολιτικό κόσμο και αγωνίστηκε με νόμιμα και παράνομα μέσα για την πτώση της στρατιωτικής δικτατορίας μια φυλακίστηκε για την δράση του αυτή. Διηύθυνε την έκδοση μυστικού παράνομου τύπου, τον οποίον και διοχέτευε στο εξωτερικό. Είχε τακτική επικοινωνία με τον εξόριστο τότε στο Παρίσι Κωνσταντίνο Καραμανλή, τον οποίο κρατούσε ενήμερο για όλες τις πολιτικές εξελίξεις. Το 1973 πήρε μέρος στο Κίνημα του Ναυτικού εναντίον της δικτατορίας, του οποίου ήταν ο πολιτικός καθοδηγητής. Μετά τη μεταπολίτευση ανέλαβε ως Υπουργός το ευαίσθητο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας (1974-1981), επιτυγχάνοντας μέσα σε λίγα χρόνια το δύσκολο έργο της αναδιοργάνωσης και κάθαρσης των ενόπλων δυνάμεων. Αργότερα διετέλεσε Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης στην κυβέρνηση Γ. Ράλλη (29 Ιουνίου1981 έως Οκτώβριο 1981), Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης (Δεκέμβριο 1981 -Αύγουστο 1984) και το 1984 ανακηρύχτηκε Επίτιμος Πρόεδρος του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας . Παράλληλα κατά τη διάρκεια της επταετίας επίσης, ο Αβέρωφ ασχολήθηκε με το συγγραφικό του έργο, αναπτύσσοντας κύρια το λογοτεχνικό σκέλος του. Τότε, επίσης, συνέχισε και ολοκλήρωσε το κοινωνικό έργο που είχε ξεκινήσει στο Μέτσοβο από το1950 με τη δημιουργία του ιδρύματος Βαρόνου Μιχαήλ – Τοσίτσα κι αργότερα του ιδρύματος Ε. Αβέρωφ -Τοσίτσα.