ΜΝΗΜΗ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΙΧΑΗΛ

Στις 22 Ιουνίου 2018 ,συμπληρώνονται πέντε χρόνια που «έφυγε» μια μεγάλη μορφή, που «σημάδεψε» με την παρουσία της ,το Βαρβάκειο των δεκαετιών του ’70 και του ’80. Ο φιλόλογος Νίκος Μιχαήλ .Θα ήταν μεγάλη παράλειψη αν δεν αφιερώναμε λίγα λόγια στη μνήμη του. Ο Νίκος Μιχαήλ γεννήθηκε στα Βασιλικά Ιστιαίας του νομού Ευβοίας στις 23 Δεκεμβρίου 1927. Ήταν γιός ιερέα. Μετά την ολοκλήρωση των γυμνασιακών του σπουδών και την αποφοίτησή του με άριστα από το τότε εξατάξιο γυμνάσιο, εγγράφηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του ΕΚΠΑ, απ΄όπου έλαβε πτυχίο και από τα τρία (τότε) τμήματα (φιλολογικό, ιστορικό και αρχαιολογικό) .Δίδαξε σαν καθηγητής στο Γυμνάσιο της Λίμνης Ευβοίας, στη συνέχεια μετεκπαιδεύθηκε στα Παιδαγωγικά και τοποθετήθηκε καθηγητής στη Βαρβάκειο Πρότυπο Σχολή ,όπου παρέμεινε μέχρι την προαγωγή του. Δίδαξε παιδαγωγικά στη Ράλλειο Παιδαγωγική Ακαδημία. Έγινε Λυκειάρχης και υπηρέτησε στα Λεχαινά της Ηλείας και στη συνέχεια ,ως Γενικός Επιθεωρητής Μέσης Εκπαιδεύσεως στην Αμαλιάδα και τον Πειραιά Κατά την περίοδο της θητείας του στο Βαρβάκειο διετέλεσε πρόεδρος της ΟΛΜΕ και αγωνίσθηκε για τα προβλήματα του κλάδου. Έγινε πάρεδρος στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Αθηνών και έλαβε τον τίτλο του επίκουρου καθηγητή. Διετέλεσε σύμβουλος και συνεργάτης ,του πρύτανη του ΕΚΠΑ Κωνσταντίνου Δημόπουλου Νυμφεύθηκε την Δήμητρα Καραμπατέα και απέκτησαν δύο παιδιά Έφυγε από τη ζωή στις 22 Ιουνίου 2013. Αν θέλει κανείς να χαρακτηρίσει και να σκιαγραφήσει τον Νίκο Μιχαήλ, θα έπρεπε να χρησιμοποιήσει μόνο δύο λέξεις. Αλήθεια και έμπνευση. Δεν είχε το παραμικρό ψεύτικο και επιτηδευμένο στη συμπεριφορά του. Με παροιμιώδη αυθορμητισμό, που δεν προσπαθούσε ποτέ να τον περιορίσει, έλεγε αυτό που πίστευε. Kαι βέβαια αυτό ενοχλούσε κάποια «στενά» μυαλά. Η πρώτη του είσοδος στην αίθουσα διδασκαλίας, τον Οκτώβριο...